AirBnB is inmiddels bij een ieder bekend. Veel mensen en bedrijven verhuren hun woning aan toeristen en verdienen daardoor een (aanzienlijk) extraatje. Gemeenten proberen deze verhuur aan toeristen aan banden te leggen en hebben forse boetes in het leven geroepen indien de voorwaarden waaronder AirBnB mag plaatsvinden worden overtreden.

Eén van de belangrijkste voorwaarden is dat de verhuur aan toeristen niet bedrijfsmatig dan wel structureel mag plaatsvinden. Als de woning meer dan 2 maanden per jaar verhuurd wordt gaat de gemeente onderzoeken of er niet bedrijfsmatig verhuurd wordt.

Op het moment dat de woning bedrijfsmatig of structureel wordt verhuurd kan er een boete worden opgelegd wegens het onttrekken van de woning aan de woningvoorraad. Grondslag daarvoor is de Huisvestigingswet en de Huisvestingsverordening. Boetes kunnen hoog op lopen.

Op 1 juli 2015 is de gewijzigde Huisvestingsverordening in de gemeente Amsterdam in werking getreden, onder meer naar aanleiding van de wijziging Huisvestingswet. Deze wijziging was ingrijpend zo oordeelde de rechtbank. In de Huisvestigingsverordening wordt echter voor het opleggen van de boetes nog verwezen naar de oude artikelen 7 en 30 van de Huisvestingswet als grondslag voor de bevoegdheid tot het opleggen van de boetes, terwijl dit artikel 21 van de Huisvestingswet had moeten zijn.

De rechtbank oordeelde dat, hoewel deze fout bij de wijziging van de verordening waarschijnlijk over het hoofd is gezien, hieraan niet voorbij kan worden gegaan. De boete door de gemeente is volgens de rechtbank dan ook ten onrechte opgelegd.

Hierbij zij wel aangetekend dat, nu het hier gaat om een procedure omtrent een voorlopige voorziening, het oordeel van de rechtbank slechts een voorlopig oordeel is.

Een definitieve uitspraak van de rechtbank zou moeten uitwijzen of deze fout in de Huisvestingsverordening voor de gemeente Amsterdam definitief fataal is.